Bu geceler asla
Kimsesiz kalmıyor.
Bu sonsuz karanlığın içinde,
Sayısız yalnızla kucaklaşıyor.
Bu gecelerin kundağında
Sadece bebekler huzurlu.
Dünü kaybetmiş yiğitler,
Yarından da kuşkulu.
Bu gecelerin sabahında,
Çalar saatlerin acımasızlığında,
Yığınlar kendinden vazgeçiyor,
Günler kendiliğinden geçiyor.
Bu geceler şimdi
Bir gün batımı uzakta.
Güneşin doğuşuyla başlayan döngü,
Mutlak sonu hazırlamakta...
Kayıt Tarihi : 28.11.2025 21:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Mutlaka olacak olana, hangimiz hazılanabilirdik ki.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!