Haziranda ölmek Şiiri - Tanju Çubukçu

haziranda ölmek mi yoksa yaşamak mı zor,
gel bir de bana sor...
haziranda ölmek kolay, kolay da
ölenlerden sonra yaşamak zor.
üç hazirandı babam, henüz otuzdokuzundaydı bense çocuk.
dokuz haziranda anam, ellibirimdeydim,
o yetmişdördünde bir çocuk...
anam bir de yedimde gitmişti.
insanın anası iki kere ölür mü?
hayat bir kere gülmedi mi,
herkes bilmem kaz kez ölüyor işte.
kimi sabah, kimi gece yarısı ya da gün ortası...
bahçe kenarları şimşir ağacıydı yemyeşil, zehir gibi, ok gibi,
her şeyi görmüşlerdi, bıçak açmıyordu ağızlarını...
işte haziranda yaşamak zor,
sen güneş batsın istersin, o inadına oyalanır.
evine gitmeyen kalmaz, akşam yemekleri yenir,
sofralar toplanır her yer tabak çanak sesleri,
o inadına oyalanır,
sen onu batırmak istersin o ise seni...
ölmek kolay, beklemek zor.
haziranda yaşamak zor,
bir de uğurlamak gidenleri.
kaldın mı işte, ölmek değil yaşamak zor...