saçlarım dağınık
acılarım tırmanıyor yarınlara
ölümü kokladım kaldırımlarda
gözyaşlarım değdi puslu camlara
üstüme çöktü haziran yorgunluğu
hayat sanki umut dağı
acısı çeker dibine
güneş sıcak içim üşür
umut yok hayaller örtüşür hep yarınlara
bulutlar ne garip rüzgar ne garip
ölüm çökmüş çoktan geceye
resimlerde gördüğüm umut nehri
bulanık san ki kan rengi
ağlıyordu haziran yorgunluğum
dört yanım mevsim yığınağı
hayat ne garip ölüm ne garip
üstüme çöktü haziran yorgunluğu...
Hüseyin YANMAZ
12/06/2014
Kayıt Tarihi : 28.6.2014 13:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!