Haziran Yirmi Bir Şiiri - Mazlum Aydemir

Haziran yirmi bir,
Güneşin üstüne doğdu ay,
Uzun kirpikleri vardı ayın,
Kaşları,elleri gözleri vardı.

Rab topraktan değil dolunaydan yaratmış gibi,
Derya gibi gözler,şiirler yazılacak gibi.

Dünya dünya dünya ; döndün döndün döndün,
Daha önce duraydın ya.

Durdu dünya zaman durdu,
Saat durdu,
Dereler akmayı unuttu,yağmur yağmayı,
Deniz coşmayı unuttu.Çiçek açmayı.

Ben nefes almayı unuttum,
Seni kucağıma alırken...