Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Güçlü imgelerle bezenmiş doğa ve insan güzellemesiydi okuduğum..
Sevgimle...
ÇOK GÜZEL DÜŞÜNDÜRÜCÜ BİR ÇALIŞMA ...TEBRİKLER..
yüreğine sağlık akıcı bir anlatım.
ekrem bozkurt
şiirin ilk bölümlerinde kullanılan (sırasıyla) “imge, düş, düşünce, eylem” imgeleri yaşamı-doğayı kavramak için gerekli yöntemleri de gösteriyor gibi. şiirdeki “Deniz” imgesi iki anlamda kullanılıyor (nesne olarak deniz ve deniz gezmiş)
tek tek olay ve nesnelerden geneli (doğaya) varan şiir “İnsanları seyrediyorum” dizesiyle “Dilleri aynı…Dilleri farklı/ Renkleri aynı,…Renkleri farklı…./ İnsanlar geçiyor irili ufaklı” diyerek insanı önce insan olarak görmemiz gerektiğine de vurgu yapmış oluyor. Ve insana (doğaya) kendi gerçekliği ile bakmanın yarattığı bilgi insanlarla insan, nesnelerle insanlar, nesnelerle nesne arasındaki diyalektik ilişkiyi de gösteriyor bize.
sözcük seçiminde ve dize kurgusundaki yalınlık, dilin kullanımı açısından okuru zorlamayan, anlamı içinde insanı içinde yaşadığı doğanın bir parçası olduğunu anımsatan bir şiir.
Yüreğine ve duyarlılığına sağlık
dostlukla
Yani doğayı....
Yani bir bütünü; belleğime resmediyorum...
şiirle zaten güzel resmetmişsiniz kutlarım
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta