Seyir defteri.....
İmgelemde; serin bir ilkyaz gününde
Küçük bir balıkçı limanında
Bir tahta sıraya oturmuş
Coşkusunu seyrediyorum Deniz’in...
Düşlemde; serin bir ilkyaz gününde
Uzatmış yüreğimi
Coşkusuna karşı Deniz’in,
Hüznünü seyrediyorum
Suya başını saplamış
Kızıl kanatlı güneşin...
Ağaçları seyrediyorum,
Dağları da...
Çiçekleri seyrediyorum,
Rüzgarı da..
Düşüncede... bir ilkyaz günü serinliğinde
Oturmuş bir tahta sıraya
İnsanları seyrediyorum..
İnsanlar geçiyor Deniz’le aramızdan
Dilleri aynı..Dilleri farklı..
İnsanlar geçiyor güneşle aramızdan
Renkleri aynı..Renkleri farklı..
İnsanlar geçiyor irili ufaklı...
Hepsinin güneş yanığı gözlerinde
Deniz yanığı gülümseme..
Eylemde... serin bir ilkyaz gününde
Oturmuş bir tahta sıraya,
Deniz’i, güneşi, dağları seyrediyorum..
Ağaçları, çiçekleri, insanları seyrediyorum..
Yani doğayı....
Yani bir bütünü; belleğime resmediyorum...
Kayıt Tarihi : 13.9.2007 15:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Sevgimle...
ekrem bozkurt
tek tek olay ve nesnelerden geneli (doğaya) varan şiir “İnsanları seyrediyorum” dizesiyle “Dilleri aynı…Dilleri farklı/ Renkleri aynı,…Renkleri farklı…./ İnsanlar geçiyor irili ufaklı” diyerek insanı önce insan olarak görmemiz gerektiğine de vurgu yapmış oluyor. Ve insana (doğaya) kendi gerçekliği ile bakmanın yarattığı bilgi insanlarla insan, nesnelerle insanlar, nesnelerle nesne arasındaki diyalektik ilişkiyi de gösteriyor bize.
sözcük seçiminde ve dize kurgusundaki yalınlık, dilin kullanımı açısından okuru zorlamayan, anlamı içinde insanı içinde yaşadığı doğanın bir parçası olduğunu anımsatan bir şiir.
Yüreğine ve duyarlılığına sağlık
dostlukla
Yani bir bütünü; belleğime resmediyorum...
şiirle zaten güzel resmetmişsiniz kutlarım
TÜM YORUMLAR (5)