Haziran Bozgunu Şiiri - Özkan Büyükburçoğlu

Hüzünmüş senden geriye kalan,
Gel gözlerimden acıyı oku.

-I-
Şiir ustası değilim, şair hiç;
Ben bir yol sevdalısıyım gece içerisinde,
Senin sokağın karanlığı ayrı bir aydınlık,
Mutluluk dehlizi, altın gerdanlık,
Ayağımı sürtmeden yere usulca geçtim gittim,
Kuş ürkekliği içinde hüzünlü yüreğim,
Işıkların sarımtrak yanıyor, belliki salondasın,
Kimbilir hangi düşte, yorgun koltuktasın.

Yaz aşkı değildi bizimkisi, kumsalda başlamadı,
Ne deniz kenarında nede bir tatil kasabasında,
Hüzün yüklü bir zemheri mevsimiydi tanıştığımızda,
Dışarda yağmur içerde yağmur yağardı,
Buğulanırdı gözlerimiz bir birimize baktığımızda,
Zemheriydi soğuktu mevsim,
Yaz aşkı değildi bizimkisi bir tatil kasabasında.

-II-
Şimdi sensizlik hakim her vakte,
Kış bitti,
Bahar bitti,
Hayra alamet değil gelen bu haziran mevsimi.
Haziran harman bozumu,
Haziran bağ bozumu,
Haziran sevda bozgunu.
Aşk bozgunu.
Hüzünmüş senden geriye kalan,
Gel gözlerimden acıyı oku.

-III-
Zormuş kirpiğindeki yağmuru tutabilmek,
Zormuş mutluluğu onun adına dileyebilmek,
Mutlu ol hoşça kal ey gökyüzünün misafiri,
Zormuş yaralanmış mısralarda seni bulabilmek.

Hüzünmüş senden geriye kalan,
Birde yalnız bir opera…