Haziran Şiiri - Akif Kurt

Gittiğin Gün Dün Gibi Aklımda
Perşembeydi...
Öğlen Yemeğinde Pilav Vardı Ayranda İçiyorduk
Bir Kaç Kişi Vardı Yanımda
Telefon Çaldığında Sesini Duymak İçin Yemeğe Ara Verdim
Senin De Benim Mutluluğuma Ara Vereceğini Bilmeden

Döndüm Kararlı Sesinin Etrafında
Hüzün Vardı Gırtlağımda
Sokaklar Şen Şakraktı Haziran Ayında
Döndüm Ayrılığın Tadıyla

Ara Verdiğim Sofraya Oturdum
Bir Tarafım Kavruluyor
Bir Tarafımsa Görmezden Gelmeye Çalışıyordu
Sustum Kaşığı Elime Aldım
Döndüm Öğle Yemeğinde Hayatın İçine

Kalktım Uzaklaştım Sofradan
Zaten Boğazıma Dizildi Lokmalar
Tekrar İnanmakla Yapmıştım Hatayı
Elimde Bembeyaz Sigara
Gözlerimde Göz Bebeklerin
Ağlıyordum Bir Haziran Ayında
Bizim Sokağın Ortasında...