Haziran Şiiri - Gürsel Cengiz

Anılarım gibi yıkılmış
Şimdilerde
Kaybolmuş bir evde

Sarıya çalan
Bir Haziran sabahı
Beni doğurmuş anam

Ve hayat bizi öylesine
Yoğurmuş ki

Kenarları gümüş işlemeli
Hayatlara özenmemişiz

Daha doğuştan tutuktu dilimiz
Kötülüğe karşı tutuk

Umuttu kara ekmeğimizde ki
Katık

Dün gibi aklımda

Okul yolunda ıslanan
Defterime ağladığım
Ve
İlk o yolda yüreğimi
Çilli kızın yüreğine bağladığım

Kopya kaleminden
Yazılmış hayatlardan değildik
Islanınca kaybolan

Biliyorum
Un olup yanacağız bir gün
Alaz alaz bir fırında

o gün ne gün dersen
Dün
Bu gün
Ve
Yarında

Bilmem
Hangi değirmen taşı
Şimdi öğütecek bizi

Her şeye rağmen
Yalan yanlış ve riyaya karşı
İnanın insanlar
Yinede çok sevdim sizi

Çok sevdim…