uzanır yol
kararsız durduğu dengede yorgundur el yazısı
gülümseyen sıcak yazlarda
salınan iç çekişlerde uyur çocuklar
yaşanacaksa her biri alışılmadık uçurumdur günlerin
telaşlı sesler suya uzanırken çiçekler
etraftan utanır seren direği
kumsala sızan belirtisiz ad tümlemesi
kendini kızgın sayrılıklarda anlamlandırmaktadır
olasıdır sinelerden sığırcıkların havalanması
kendine kapanıktır yol
yükü ağırdır sözcüklerimizin
sanki bir dağın gökyüzüne saplanmasından
kırılgan arka odalar hükümlüdür
kül kokar kadınları
olimpos’un masallarını tekin uykulara boşaltır haydutlar
ters çevrilmiş anlamları alır satar yalvaç
tunç uyakların diyarı uçurumlarla doludur
gizler yuvarlanır bellekleri şaşırtarak
bu bir acıya düşkün mecazdır
zürriyeti üç noktaya sarılarak aşırılmıştır imlâdan
rast gelinmezse o ela gözlüye
mutlaka yan tümceciğe sapmıştır tüm emareleri
çiçeğime durup durup yalvarıyorsam
utandırmayın şurada unutulan açık istiareleri
akşamdır el yazısı kararsız bir dengeden yorgundur
yol iki uçuşan kısa denemeye rehin bırakılır
ben ki
kendime buyru kipiyle bakmayı öğrenmişim
sesi söndürülmüş bir gelenekle ilgilenirim gençliğimin
buğday tanesi büyüklüğünde yalan olursam n’eylerim
Kayıt Tarihi : 10.7.2024 18:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!