Hazır Ol! Şiiri - Kadir Soytürk

Uşak olma aleme; el pençe divan durma
Ne olur yardım diye yalvarma; akıl sorma!

Utanmak imandandır; bu kadar arsız olma
Tarih sana yuh çeker; davran kararsız olma!

Medet dile Mevladan; el açma düşmanına
Alan olma, veren ol; bu yakışır şanına!

Ey tarihe nam salan yiğidin adsız oğlu;
Sana düşmanların mı, göstersin doğru yolu?

Kalbinden tüm dostları, söküp atıyor musun?
İnancını, örfünü yoksa satıyor musun?

Düşünmeyi unuttun, bilmem ne kadar oldu;
Üzerine tonlarla, ölü toprağı doldu!

Şimdi bir kafestesin; belki altın kafeste;
Maddeye esir oldun; kulağın sinsi seste!

Apansız saldıracak, sahte dostlar yurduna;
Nedir senin tedbirin; cevabın nedir buna?

Dünkü düsmanlarını, bu gün kardeş sayarsın;
Onları ata gibi, baş köşeye koyarsın!

Senin yerin neresi? ilme bak, kurma hayal
Tarih yazacak isen, tarihinden ibret al!

Olsa da ilim çinde, ara-bul koy ortaya
Lakin düşmanların çok, sakın gelme oltaya!

Medeniyet diyorlar; insanlık için tuzak
Ahlaktan, faziletten; binlerce asır uzak!

Zerrenin hesabını, vereceksin hazır ol;
Zalime göz yumarsan, göreceksin hazır ol!