Hazır Değilim Şiiri - Emrah Kurt

HAZIR DEĞİLİM
Ölmeye hazır değilim henüz
Bu kış mevsiminde soğuk yollarda
Kolay ölemezmiş ölsede insan
İki bayram arasında

Anladım hiçbir şey değmez üzülmeye
Daha yeni başlıyorum gülmeye
Ustelik genç genç bir anda böyle
Hazır değilim gömülmeye

Memleketime gitmeliyim
Bayramlarda el öpmeliyim
Anne baba bakın! işte ben geldim
Ölmeye hazır değilim

Pesimden koşturup durma ecel
Aldığım nefesleri isteme bedel
Yine gelirsen rüyalarda gel
Uykularda ölmek çok daha güzel

Anam babam, kardeşlerim
Olursem onları nasil özlerim
Gercek olmadan hayallerim
Ölmeye hazır değilim

Bensiz olmadan yaşarsınız belkide
Ben siz olmadan yaşayamam ki
Yazi yazılmışta, emir verilmişte
Ben ölmeye ta dünden hazırım sanki

Memletimde mevsim baharken
Başımda deli rüzgarlar varken
Yaşanmamış günlerime ağlarken
Ölmeye hazır değilim ki ben

Her biri can ciğer yarısı
Yeğenlerim var dünya tatlısı
Üstelik dayıda derken bazısı
Ölmeye hazır değilim açıkçası

Ağaçlar yaprağını dökermiş güzün
Çekermiş yüzlere sarı bir hüzün
Peşinden koşarken her tatlı düşün
Ölmeye hazır değilim bugün

Her ne kadar bahtiyar gibi görünsem
Ağlayan duygularıma vuramam ki gem
Her siyahın yakıştığını söylerdi Annem
Hazır değilim kefen giymeye

İsyan etmek gibi olmasın Allah’a
Yolun başındayım ve henüz gencim
Hem askerliğimi yapmadım daha
Mezardaki talime razı değilim

Memleketten yolumu gözleyen
Sevdiklerim var görmem gereken
Onları herşeyden çok severken
Bu hasret son bulmalı ölmeden

26.12.1999 Pazar (22:30) Denizli