Anlamsız kalıyorum, aşkına ecnebi kalışıma,
içim içinden geçeli epey olmuş;
ayakları altındayım şehr-i İstanbul’un, ne biraz az,
ne de biraz fazla... Avuçlarımda iğde yaprakları,
toplayıp sevdamı, düşme cesedimin ardına...
Sesime basma ey Aşk’a rutin kaldığım Kadın.!
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta