gözlerinin nesi var ağını kaygıdan örmüş
örtüsü başka iklimi hiç bir kara parçasına benzemiyor..
derin denizler büyüyor içinde tortusu dibe çökmüş
rengini kafiye tutsa beni su tutuyor..
böyle feribotla geçiyor bakışın boğazımdan
iki yakam bir göğsüm akşam üzeri..
/ben adına aşk dedim
reçelini sen yaparsın
acısını denedim../
üzüm olsa bilirdim
gencine koruk derler uzun ömürlüsüne şarap
asmada kırdım kolumu aşkın düşümü farklıdır
ışık sesi beklemez çünkü yel içinde kalır..
hazır aşk demişken şiirdeyim nicedir
martıları doladım boynuma ellerim sabah
kırmızıyı andıysam sana gül diyorum
soyunmuş bir ömür bırakıyorum başucuna anadan doğma
gizlisi saklısı yok boşları tepside duruyor
elde yıkarsan yüreğin acır..
/ben adına aşk dedim
tuzlu suyu köylümdür
Dalgaları muhacır/
neyse ki kıyı ufkun arkasında
gece uzun sıcaktan yanıyoruz
nerde bir ışık görsek orda konaklıyoruz
hazır aşk demişken dur bir de kabirler var içimde
hepsini sargıyla anıyoruz..
Kayıt Tarihi : 17.3.2013 13:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sevgiler değerli şair...
Hayranlıkla ve saygıyla selamlıyorum şiirlerdeki duruşunuzu.
Ölümsüz Aşk
Metis sadece iyiydi..
Onu içine hapsetti Zeus.
İçinde güneşi taşıyan Metisin aydınlığında,
Zeus günbegün kararıyordu.
Demir ve Ateş Tanrısına kendi alnını baltalatan,
göklerin korkak efendisine benziyordu adam.
İçinde gerçek bir aşkı barındıramıyordu.
Zalimdi,
bencil ve cesaretsizdi.
Kadın sadece iyiydi,
ellerinde güneş,
gözlerinde aşk,
sonsuz bir sadakatle beklemekteydi.
Kadın adama,
rengini verdi,
kalbini,
yaşama sevincini.
Oysa ilk rüzgarda savrulan adam,
İçindeki kadını çöle tükürüp,
bulutlardan atına bindi...onu terketti.
Hayal ve gerçek arasında sıkışan,
Kan ve gözyaşında bıraktığı kadın,
Her gün, her renkte yeniden doğuyordu.
Teni toprak,
elleri dal,
gözleri denizdi.
Bir asır geçti...
Adam özledi..
Bulutlardan atına bindi,
denizler ülkesinden geri geldi.
Artık çok geçti.
Ateş ve kanda bıraktığı kadın,
Onun ölümüne ağlamaktaydı.
Çırpındı kadının gözlerinde,
ellerinde ve saçlarında.
Görmedi kadın..işitmedi..
Bakışları buzdan, kalbi soğumuş demirdi.
Adam anladı ki,
İnsan sevildiği sürece tanrıydı,
Ölümsüz kılan sadece aşktı... alıntıdır sevgiler
TÜM YORUMLAR (25)