İnsandan gayrı ne varsa, güvenir Rabbine
Biriktirmez, yiyeceğini
Kileri yok, kasası yok, kurdun kuşun
İnsan mı yer yer doymaz
Tıka basa dolaplar, fazlasını gömer toprağa
İnsanlık arıyor hala
HZ Süleyman’ın hazinelerini,
HZ Musa’nın sandukasını
Hazıra konmayı, zengin olup,
Hükmetmeyi sever insan
Hiç ölmeyecek gibi
Miras bırakmak ister, nesline
Oysa yedi nesil sonra kimse tanımaz atasını
Açgözlü insanın, mahlûkat kadar güveni yok Rabbine
Kuşlara bak, her gün uçar rızkına
Rızkı bitmişse dünyadan ayrılma vakti de gelmiştir zaten
Hazineler için, altın için dünyanın altını üstüne getirmekte insanlık
Kudüs’ü, Ortadoğu’yu kan gölüne çevirdiler,
Maksat üzüm yemek değil, bağcıyı dövmek
Cengiz han da ölümsüzlüğü aramıştı bir zamanlar
Oysa mal gibi canın da emanet bir anlasan
Sanırım, bebekler ak saçlı bilge doğduğunda
Barış gelecek dünyaya,
Akılları miras bırakanlar sayesinde
Rabbine güvenen onun kitabını okuyan
Güvenir ona
Güvenen huzur bulur
İşte hazine de budur.
Kayıt Tarihi : 5.2.2016 21:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!