Hazineler gökten yağmadı.
Biri gömdü,diğeri buldu.
Gömende telaş,bulanda neşe,
Herkesin kendine göre.
Benim hazinem sensin,
ey özgürlük...
Seni görüyorum,
Rüya değil bu biliyorum.
Sen de gökten yağmadın.
Lakin avucumun içindesin.
Seviyorum,seviyorum,seviyorum...
İçim hoş,
Kafam sarhoş.
Bir bilsen nasıl coşuyorum.
Sen en büyük hazinemsin.
Senin için yaşıyorum...
Kayıt Tarihi : 21.5.2010 07:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Hanifi Ekici](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/05/21/hazine-26.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!