Hazindir Eylül Şiiri - Derya Avşar

Zamansız ölümleri giyinir Eylül
Saat on ikiyi vurduğunda yürek durur
Gövdemin üstüne bir idam sehpası kurulur
Can çekişir kanadı kırık kuşlar

Ölü toprağı gibi kokuyor buralar
Çayır çayır tutuşur ormanlar
Eylül'de sararıp solar yapraklar
Akar, durmadan akar gözden yaşlar

Eylül hep böyle ölüm mü kokar?
Zamanından önce mi kırılır dallar?
Her çağda yenilenir mi bu tufan?
Bilemiyorum...

Uzaklarda bir serçe üşür pencere kenarında
İşte bundandır yüzlerde ki keder
Ve hiç gülmeden baharları kış gibi geçer
Yüreklere derin bir hüzün çöker

Yara bere içinde kaldığım günleri sineye çekip
Suskun ve sessiz bir biçimde yokluğunu izliyorum;
Eylül'ün yaprak döktüğü bu belirsiz mevsiminde....