Mevsimin en hazin zamanıydı gidişin,
Ellerinde benden kalan hiçbir şey yoktu,
Gözlerindi belki de,
Bana son bakışını engelleyen,
Belki de yüreğindi,
Sevmekten korkuyordu, beni yeniden…
Yağan yağmura dahi aldırmıyordun,
Sen yağmurdan,
Ben ağlayarak ıslanıyordum, görmüyordun.
Gözlerim düşüyordu yere,
Umutlarım düşüyordu, aldırmıyordun,
Sadece gidiyordun…
Yanına benden bir şey almıyordun ama,
Her şeyini bana bırakıyordun,
Bu haksızlık, bu böyle olmamalı,
Sen unutmuşsun belli zaten
Bu yürekte bir şekilde unutmalı,
Al neyin varsa yanımdan
Kopar ellerini yüreğimden,
Parçala anıları bir bir, bana senden bir şey bırakma,
Yokluğuna alışmaya çalışmak oldu,
Son günlerde tek alışkanlığım,
Artık yoksun, olmayacaksın,
Olsun ben de sen olmadan seninle değil,
Sensizliğin yarattığı senle yaşarım….
Kayıt Tarihi : 1.12.2009 11:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ersin Çakmak](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/01/hazin-son-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!