O gün hava yağışlıydı
Sebepsiz bir korku saklıydı içinde
Kimbilir belki de bir ayrılığın tohumu gizliydi derinlerinde.
Ve kırgındı gökyüzü ağlamaklıydı
Seherin melteminde onu arıyordu gözleri kızın
Kimbilir belki de aynı yağmurda ıslanıyordu sevdiğiyle
Belki de beklediği de gelmek üzereydi...
Bir müddet yürüdü ıslak sokakta
Bir türlü şemsiyesini açmak gelmedi içinden
Ayağına dolandı yüreği,karıştı düşünceleri
Seviyor muydu yoksa bir oyun muydu bu?
Doğruldu ve koştu...
Ayağına vuruyordu ayakkabısı
Halbuki yeni almamış mıydı o çok sevdiği ayakkabıları?
Ama acıtamıyordu yüreği kadar canını!
Yenilerden korkar olmuştu
Vefasızlara inat vefalı,
Sevgisizlere inat sevgi dolu.
Aynı yağmurda ıslandığını bilmediği,
Kimbilir kaç sevdiği vardı,
Adını diyemediği...
Yorgundu!
Kimseler anlamasın diye doğruldu.
Şemsiyesine uzandı,hayır açmamalıydı!
Belki de sevdiği de...
Sanki yağmur değil de umut yağıyordu üzerine
Bir papatya kopardı öylesine.
Niyetinde seviyor mu sevmiyor mu?
Papatya falı vardı.
Ama o güzelim çiçeğe kıyamadı...
Ağladı kimseler silmedi gözyaşlarını
Ve o meçhul sevdiği...
Belki de usta bir gönül çelen
Belki de hercai bir serseriydi
Ama olsundu
Sevmişti bir kere seviyordu...
Kısacıkta olsa yaşadıkları,acıyı tatmıştı
Onlu anıları vardı
Yüreğine olta atan
Ve en derinden yaralayıp kaçan birine bağlanmıştı
Belki de aşkın müptelasıydı
Gözlerini kapattı,
Ellerini ceplerinden çıkardı.
Şemsiyesi mahzundu.
Sardı plak geriye,
Daldı yeniden anılar deryasına...
O değil miydi şu gelen,
Geliyordu işte
Farkında mıydı böyle sevildiğinin
Habersiz miydi yoksa bu aşk tufanından?
Baktı kızın gözlerine
Baktı sustu
Baktı sustu
Ve anılar gibi geçip gitti birden...
Yutkundu bizimki
Hani dedi: bırakmayacaktın hiç ellerimi
Oysa daha şimdiden...
Gözlerini açtı biçare kız
Etrafına bakındı
Onu bir kez daha görebilme umuduyla
Halbuki ne de çok uğrardı bu sokağa
Ama yoktu işte! ! !
Döndü arkasını o sokağa,
Anılarına döndü arkasını...
Ve gidiyordu işte
Silik duygularını,yitik sevdasını hiçe sayıp,
Gidiyordu...
Hem gitmese ona bir dur diyeni var mıydı sanki
Sevmişti...Bilmiyordu sevilmiş miydi?
Tek bildiği bu sokağa bir daha uğramayacaktı
Onsuzluğa alışmalı...
Sokak başlarındaki gençleri,
Bir daha ona benzetmemeliydi
Yürüdü ve bir müddet sonra o da kayboldu.
Bu hikayenin en acı yanı bu da bir sondu
Dönüşü olmayan ve en gerçekliğiyle hikaye tadında...
Bir tükenişin adı olmuştu o sokak,
Hani kızın arkasına bakmadan terk ettiği,
Yanından o meçhul sevgilinin geçtiğini görmeden...
Kimbilir onun aradığı belki de beklediği değildi
Yoksa nasıl olur da yanından geçen sevgiliyi görmezdi?
Kayıt Tarihi : 24.12.2006 20:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Yoksa nasıl olurda yanından geçen sevgiliyi görmezdi....
yüreğinize sağlık....
harika bir anlatım ve çalışma....
selam ve saygılar
TÜM YORUMLAR (1)