Seni anlatmalıyım,nameler konuyor dilime.
O endamın, o özün, yüreğim içimi yakıyor.
Eriyeceğim çek gözlerini, bakma gözlerime.
Öyle durma karşımda, bakışların beni vuruyor.
Seni anlatmalıyım nameler konuyor dilime.
Hep sana koşuyorum; bulduğum fırsatlarla
Sen ise Kaçıyorsun; nazlarla, inatlarla
Sana sesleniyorum; ağıtlar, feryatlarla
Adını yazıyorum gördüğüm her yere;
Bildiğim en güzel nakışlarl, hatlarla
En güzel tariflere bile sığdıramam
Anlatmaya çalışsam onu
Hiçbir dilde tarifi imkansız
Bir aşkla, bir evinle seviyorum
Oay ılığı doğmuş yüzünü
Geceme yakamoz olmuş o saçlarını
Bakışlarım yüzüne daldığında soluyor
Soluyor ellerine uzanırken ellerim
Meçhullüm ki bir elem her yanımı sarıyor
Diz çökmüş bedenimden dileniyor gözlerim
Bitiyorum yanında dökülüyor varlığım
Düşümde bir canan gördüm
Aktı sanki yüreğimden
Yüreğime güller aktı
Onun ceylan gözlerinden
Namaz dağının eteğine uzanmış
Ceylan misali.
Ne bir şarkının sözüne,
Ne de bir şiirin mısrasına
Sığmayan Şırnak
Tarihi vahşet, tarihi sorgusuz infaz memleketim...
Yaklaştım ki yanına bakışı ataş, yandım
Gözlerim ufka döndü, güneşi taklit sandım.
Berfin'in adıyla Erzincan; ne güzel memleketsin
Gün pazara dönende akşam Hazım'a viranesin
Vatana döndü gurbet,burnumda tüter sıla ehli
Dönmek isterdim toprağıma, yüreğim kelepçeli
İşlenmemiş elmastı, örtü içinde kalan
Şiirlerle süsledim, şavkında mehtap yalan.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!