Hazel Şiiri - Selma Şanal

Susarım suretimden düşüncelerim akar
Gözlerim karanlığın seyrine bir mum yakar,
Çınlayan silsilesi inletir sokakları
Gem ile dizginlenip yeniden ufka bakar..

Attığım her adımda silinmez izim kalır
Şahlanır bakışlarım ufuklar aydınlanır,
Yağmur damlası gibi düştüğüm an toprağa
Bir damlaya hasret kalmış çöl bile sevdalanır..

Ay’ın gölgesi gibi su’ya düşer bakışım
Seyrine doyum olmaz dem işlenmiş nakışım,
Sükut’un perdesini aralar seda ile
Kalbimin saf atışıdır esaret anlayışım..

Beni hisse biliniz kalbi huzurunuzdan
Lafla incitmeyiniz cümle zuhurunuzdan,
Ben ki gam ve kederin kollarına doğmuşum
Aşinayım azapların varlığına çoğunuzdan..

Ölümün kıyısında kol gezen ihanetle
Pusuya yatmış hançer göğsüme isabetle,
Nice suretler gördüm karanlığa gizlenmiş
Peşpeşe işlenirken kusursuz cinayetle..

Sıyrıldım gölgesinden derin kahkahalarla
İfşa olmuş suretimden yansıyan imalarla,
Kalemi kırılanlar bir çıkar yol ararken
Ben özgürlüğe koştum dilimde nidalarla..

Bu deli aklım benim on akıllıya bedel
Bazen çılgın bir şiir bazen seste bir gazel,
Bilinmezliğe giden yolların yolcusuyum
Ve tabi sonbaharın rüzgarında bir hazel.

09.02.2019__22:40