Bir yerde kopacak biliyorum
Asla birleşmeyecek
Belki de ilk defa ellerini bırakacak ellerim
Kim diledi yaşamak var iken ölmeyi
Kim kazdı mezarını yatmak için?
Öyle acıdır ki hissedeceklerin…
Anlamaya başladığın da ölmek isteyeceksin.
Ona uzanan ellerini kırmak belki de..
Aklını yitirecek ve kendini bir akıl hastanesine yatıracaksın.
Kimbilir…
Âmâ olmayı yeğler bir kez daha göz göze gelmemek istersin.
Sonunda bu da olacaktı
Kaybettim bu kez biliyorum
Artık eskisi kadar yakmıyor içimi yokluğun
Eskisi kadar da özlemiyorum
Gün be gün artan sevgim
Beni de alt etti vazgeçti senden
Yağmur zamanı
Yağmurda sen ıslanacak
Ben hasta olacağım
Lakin; özlemeyeceğiz birbirimizi
[Söz verdik bir kere…]
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!