Beni Hazar tutmuyor
Deniz tutmuyor
Bıraktığın ölümcül boşluk başımı döndüren
Hazar’ın neft kokulu esmer kuşları
İçi boşalmış denizimin
Bunu bir ben biliyorum
Bir de siz…
Size parçalanmış yürek vereyim
Ekmeğim yok
Suyum yok
Hiç gücüm yok…
Sis…soğuk… ve ayaz
Güneşi dargın şehir
Sırtıma bir kaya ver
Dayanayım bu yokluğa
Bu yanılgıya…
Bahar gelir mi buralara
Ey neft kokulu esmer martılar
Bu gri şehir
Başka renkler tanır mı
Burada kaybolanlar
Bulunur mu bir daha
Emanetçisi var mıdır bu kentin
Yitirdim kimliğimi
Beni bulur mu
Ey Hazar’ın esmer martıları
Dirilir mi bir daha ölen balıklar
Petrol kokan bu derin yakamozsuz denizde
Söyle Hazar,
İçimizi boşaltan yaşam nerede
Senin martıların var
Ya benim…
Dört Ağustos 2008
Ayşe ErenKayıt Tarihi : 31.3.2010 00:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayşe Eren](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/31/hazar-in-esmer-martilari.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!