Yaban eller kopartsa da kokarsın,
Sen bir gülsün gönüllerde başkasın.
Bülbül gibi şaşkın şaşkın bakarsın,
Sen bir gülsün gönüllerde başkasın.
Yağmur yağar, güneş vurur açarsın,
Her yüreğe miski amber saçarsın.
Ne yaptım da niye benden kaçarsın?
Sen bir gülsün gönüllerde başkasın.
Solmuş yaprakların,bahar sonunda
Kurumuş dalların kışın önünde
Bugünde böyleydi senin dününde
Sen bir gülsün gönüllerde başkasın.
Neden dallar sararıp da kurudu?
Seni-demi hazan vurdu sürüdü
Bir işgüzar üzerine yürüdü
Sen bir gülsün gönüllerde başkasın.
Bir zaman benimde yaranım vardı,
Alıp da koynuna saranım vardı.
Öpüp koklayıp da duranım vardı
Sen bir gülsün gönüllerde başkasın.
Yoruldum,tükendim yarin elinden,
Kurtulamam ben bu hazan yelinden.
Uykusuz geceler yarin dilinden
Sen bir gülsün gönüllerde başkasın.
Mezar kazdı o yar bana gölüne,
Hasret koydu goncasına, gülüne.
Durak'ım kapıldım sevda seline
Sen bir gülsün gönüllerde başkasın.
Durak YİĞİT
Gönüllerin şairi
2010...KOCAELİ
Kayıt Tarihi : 8.11.2010 21:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!