Hazanlaşmadan! Şiiri - Mustafa Cilasun

Artık
Ne çare ki sen yoksun
Aldığım nefesler solgun hissiyatım bir yorgun

Ruhun
İnsicamında korkular
Kalbim, ürpertilerin içinde yalnızlığına yanar

Eğer kan
Haşyet içinde akansa
Ötelerin devranına ram olunacaksa, yaşamak

Aşkta
Kalmayı başarmadan
Ona hiç ulaşmadan nefesleri umuda bırakmak

Korkmak
Koklamayı halde yaşamak
Sevdaya yoldaş olarak mesruriyete vasıl olmak

Kokmadan
Nefsi marazları dışlamadan
Nasıl mümkün olacak, tensel zevk mi kuşatacak

Bilmeden
Hissetmeden aranmak
Kanmak için yol aramak, niyette ihlâsı başarmak

Görmeyen
Gözlerin, kalbi letaiflerin
İhsan için gayretlerin hasredildiği dirliği bulmak

Kavuşmak
Hasretin bendinde kavrulmadan
Serinliğin hazını yudumlayarak tefekküre ulaşmak

İzlerinde
Nefesleri yoğunlaştırmak
Başkalaşmadan hilkatin niteliğinde muhlis olmak

Zamanı
Sayfalarında hale yansıtmak
Ömrü rıza içi vakfederek, ruhi iklimde yol bulmak

Seninle
Refakatin eşliğinde ki şevkle
Hislerin seyri âleminde, birliğin dirliğinde coşmak

Hazanlaşmadan
Anlamdan soyutlanmadan
Marazları nizam ederek, ömrümüzü güzelleştirmek