gün aşığı sevdayla
tana dikti gözünü
güneş nereye ise
o da oralara doğrulup
o ana döktü yüzünü
sel bendinde taşmadan
coşkun akar dururken
yel yalayıp keser kırçılları
gün aşığına dönünce
sevgiliye söktü özünü
dolunay bakışlarında
ağaç dibindeydiler gibi
bahçenin gülleriyle
başladı serenadı
hazanla silkti güzünü
Kayıt Tarihi : 5.9.2009 07:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!