Kızgın bir aşk güneşiyle bronzlaşırken bedenim,
yüreğimdeki karlar fırtınanın ardındaki ayazla kalıcılığını koruyor.
Sonra kirli bir gece yarısından artakalan şaibeli sevişme düşleri...
Ve şarap kokusu...
Ahh! bir de herzamanki umarsız gölgenin düşümdeki ağırlığı
Aşkımı vurmanla yaprakları sararan ağaçlarımın bir sonbaharı beklemesinin hazinliği.
Ölümün! evet ölümün gelmesini beklemek kadar yaşama sarılmak,
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta