Hazandide Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Akşamdı yalnızdım orda
Gelip masama oturduklarında
Sordum kimsiniz diye
Üçü bir ağızdan üçümüz de,
Üç harfliyiz dediler,bilmece gibiydiler
Ne haber dedim gülümsedim
Onlarsa hüzünlüydü
Sağ yanımdakinden başlayıp sordum
Adın nedir
Üç adım var benim dedi,gururlanarak
Onun yanındakinede aynı soruyu sordum
Adım kuş dedi
Ya seninki dedim bu kez karşımdakine
İki adım var dedi o da ukalaca
E söyle canım kasım,kasım kasılacağına
Bir adım Sevda biride aşk dedi
Ben de şöyle kaldırıp ta kaşımı
Kasıldığı şeye bak dedim içimden
Tekrar başa dönmüştük
Ağızlarından cımbızla laf alana aşk olsun
Hadi, hadi söylesene adın ne
Birini söyle bari,dediki
Ne kadar sabırsızsın
Bir adım hazan biride güz
Ya öteki
Sonbahar
Anlaşıldı anlaşıldı üçünüz de,
Göçebesiniz besbelli kalıcı değilsiniz.
Göz kırptım ne haber dedim kuşa
Göç nereye bu sene söylesene
Ben gezmeyi çok severim dedi ve devam etti
Neresi sıcaksa ben oraya giderim
Sonrada arkasına bakmadan,
Kanat çırptı ve uçtu gitti.
Güze sordum ya sen
Pek fazla sürmez kalamam giderim dedi
Sıra Sevdaya geldi
O,eline bir öpücük kondurup
Bana doğru üfledi
Bir adın da aşktı değil mi
Gerçektende üçü de üç harfliydi
Kuş, güz, ve aşk üçüde göçebeydi
Uçup gittiler bir tek Sevda kaldı yanımda
O zaten sevgilimdi
Tuttum Sevdamın ellerinden
Ötelerde bir yerlerde ki şarkının nağmeleriyle
Bu şarkıyı biliyormusun ben yeni duydum
Güzel olduğu kadar da hüzünlü
Biliyorum
Adı ne diye sordum dediki,
Hazandide
Üzerimizdeki ağaçta kalan son yaprakta,
Düştü ellerimize.

24 -Eylül -2007 -Ankara