Hazandan Bozma Dizeler

Son bahar geldi çocuk
Hüzünlüsün
Ağlamaklı gözlerin, damlıyorsun sanki
Titriyorsun, kaçmıyor gözümden
Yalnız gibisin birazda
Çekiliyor güneş kahverengi teninden

Güneş doğuyor
Güneş batıyor
Bir bulut istemeden örtüyor
Sararmış saçlarını
Tel tel toprağa düşüyor
Başın dimdik ayaktasın
Vücudun amansız rüzgara direniyor

Sonbaharda çıkıyor değil mi ortaya
Bu umarsız kalabalık
Dönüp bakan yok sana
Yeşilinden eser yok
Basıp, yere düşen sarı saçlarına
Bir koşuşturmadır gidiyor
Senin bu mevsimdeki yalnızlığını
Kimseler bilmiyor

Geçmişine körler
Gölgene ihtiyaçları yok
Gün olup yine sana dönecekler
Haberleri yok
Aşklarına şahit olan
Onları yaşatan
Sen değilmişsin gibi
İşte oradalar geçiyorlar
Dönüp baktıkları yok

Yağmur başladı yine
Doğa insanı sınavsız bırakmaz
Demedim mi sana
Yine soluğu yanı başında aldılar işte
Mazur gör sen yinede
Doğadaki en kusurlu mahluk, insanoğlu
Hata yapar elbet
Aç yine kollarını, sar gövdene boşver
İnan hep sana dönecekler

Biliyorum
İnanmıyorsun ama
İnan çocuk
Hep seni sevecekler...