Hazanda Yaşamak Şiiri - Veysel Karani Tabak

Yükledim sevdayı yüreğime
Atladım bir sandala asıldım küreklere
Fırtına yok sallanıyor sandalım
Bu yürek bu sevda ile yürümez
Ne kadarda abdalım
Yanıyor, acıyor yüreğim
Nerde mavi umutlarım
Hani benim yağmur bulutlarım
Rüzgârım dağların başında esiyor
Güneşim kutuplarda dolaşıyor
Nasıl bir sevda bu yüreğimi deşiyor
Virüs gibi sarmış yüreğimi
Ne seviyor. Ne yok ediyor
Benim rengim mavi
İstemem kara sevda
Yağacaksa kar yağsın yüreğime
Kardelenler açsın

Baharda hazanı yaşıyorum
Hazanda kışı, uykularım düşsüz
Günlerim güneşsiz. Her dem bulutlu
Gökyüzü her zaman nemli
Güneşi görmeyen gözlerim gibi

Simsiyah saçlarıma karıştı aklar
Deli Mavi sevdayı yüreğinde saklar
Bekleyeceğim seni beyaz sevdam
Tek tel siyah saçım kalana kadar.

Sen ebediyete gittiğinden beri
Geceleri uyku tutmuyor beni
Ormanın sessizliği ve sensizliği
Kestane ağacında buluşturuyor bizi
Bir kartalın çığlığı ürpertiyor
İşte o an yüreğim sessizce ağlıyor
Yanıyor içim, acıyor yüreğim
Bir damla yaş düşüyor toprağına
Gözlerim yaşlı yaşlı bakıyor
Benim sevdam burada yatıyor.

Deli Mavi
17 Kasım 2009