** Hazana Maruzâtım Var **

Eylül işte...Şimdi peşimizde yağan yağmurlar,sararan yapraklar,savrulan hüzün var...

Hazana Maruzâtım Var

Eylül duvarlarına yürüdüm de...aklıma
Kılcal damarlarımı vurdular diyemedim
Yalnızlığımla hüznü yaşadığım saklıma
Beni,kara düşlere sürdüler diyemedim

Yaslan göğsüme öfkem, faş etsin kurgularım
Yırtılsın uğultular titresin sorgularım
Artık tükeniyor mu sözdeki vurgularım ?
Nedendir kanadımı kırdılar diyemedim

Şu suskunluğumdaki çilekeş dilin âhı
Çarpsana saatleri kur iyice sabahı
Verdiler parmağıma efkâr esen silâhı
İşgâl mevzilerinde durdular diyemedim

Vay benim Eylül kanım, buruk bağbozumlarım
Hoşgeldiniz hüznüme bulut bulut ânlarım
Dokununca bir kere kaybolduğum yanlarım
Gülüşümün farkına vardılar diyemedim

Tükenmiş aklımın pak adımlarıyla gelen
Sen ki; yoksulluğumu gürültüsüz elleyen
Bir de bin çığlık gibi, nefesime benzeyen
Fısıltılara; vâhı yardılar diyemedim

Ruhumu kucaklayan şu sinemdeki vefâ
Sana bıraktım yükü sen uyuma bu defa
Uzanalım kumsala sam yelleriyle sefâ,
Sürelim derken belâ kardılar diyemedim

Ey! sabrımın vaktinde beni saran o doku
Dumura uğrasın us,coşsun gökteki koku
Masum Eylül yağdı ya,şu gözlerimden oku
İçimi paramparça gördüler diyemedim

Bunalıyorum, eylül eylül ruhumda dolaş
Hazana sarıldıkça fırtınalara bulaş
İçimin yaprağında rüzgârlarımla yol aş
Zamanımı nadasa kurdular diyemedim

Ürperen tabiatın güz mevsimi duydu Gülnihâl
Gökten süzülen ezgi huzurdur bir ihtimâl
Ney eriyen dudağım çoştuğu vakit, bu hâl
Saadet saatimi kırdılar diyemedim
Cerihalar nafile yordular diyemedim

Nihâl MİRDOĞAN

*faş; ortaya dökülme
*ceriha; yara
*nafile; boşyere