Hiç eğilmez sandığın belin eğilir bir gün
Hiç solmayacak sandığın renkler de solar
Arkanda kalır baharlar, don vurur açmamış tomurcukları
Kalan yılların azlığını anlar da bir garip telaşa düşer insan
Dinmez sandığın kahkahalarının yerini gülümsemeler alır
Değişir rüzgara, yağmura, doğup batan güneşe yüklediğin anlam
Yabancı yüzdeki tanıdık gözlerde nem
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta