Hazan zamanı; Bir bahçede tek gül olmak nasıl bir şey olurdu hiç düşündünmü?
Şimdi öğleyim ben..
Tüm güzelliklerin rengi sararmış..Kocaman bahçe-de yaprakraklar gazel olmuş..
rüzgarın esintisiyle savrulmakta, bir o yana bir bu yana, kurumuş olmanın özel hışırtılı sesiyle..,
Bir ben varım şimdi, açılmış bir gül, ama boynum bükülmüş, gönül kırgın, dalımdan koptum kopacağım..
Bir gelsen; Tebessümün yetecek, yeniden dirilip, ben olacağım..
Diyorsamda gelme..
İçerden çıkacak birazdan adam
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Devamını Oku
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Eski dost, eski yarenim olursun diye..
İçimden kopan birisiydin işte hepte öğle kal diye..
****
Paylaşan yüreğe saygılar, ilham anlamlıydı 10 laq kutlarım N.K.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta