Hazan Yüklü Eylül Şiiri - Derya Avşar

Ömrümden ömür çaldın sancısı kaldı
Gözüme yaş düşürdün heder ettin Eylül
İzbe bir karanlığın koynunda bıraktın
Güneşi küstürdün gülü soldurdun Eylül

Bak sonbahar yaprakları dalından sökülür
Yüzüme vurur hüznün sen hazansın Eylül
Keskin bir bıçak gibi yüzün yüzüme dökülür
Kışı giydirir yalancı baharlarla avutun Eylül

Bilinmez kederler ektin dertli yüreğime
Yıktın, taş eyledin gönül ortağımı Eylül
Zamansız gidişler ile veda ettin özüme
Ömrümden ömür çaldın bilmesin Eylül

Kıyılarında savruldu sararmış yapraklar
Tomurcuk boyun büktü sancı içinde Eylül
Ağrıyan yanımda gizli yaram oldu aşikâr
Üşüdüğümü görmedin yüz cevirdin Eylül

Gelip sol yanımda taht kuran ince sızım
Zemheri ayazında saklı tuttun Eylül
Yaşam kırgınlığıma diz çöken karayağzım
Ayazında kavruldum anlamadın Eylül
2 Eylül 2020