Hazan yavaş yavaş Şiiri - Yahya Bozkuş

Geçiyor ömrümün gamlı günleri
Uyan gönül Dünya göçmüş gidiyor
Hatırla geçmişi kırma kimseyi
Ah,vah ile, ömrüm solmuş gidiyor...

Nehir oldu yıllar aktıda geçti
Hayat zülüm için kurban mı seçti
Bülbül gülü için kafesten geçti
Yıllar kendisini yaktı gidiyor...

Yıkma hayat bendim ayakta dursun
Mevsimler yaşasın ilkbahar olsun
Kapatma kalbini varsın yorulsun
Hazan, yavaş, yavaş, kopmuş gidiyor...

Yudum,yudum, içiyorum zehiri,
Hüzünlü seneler bana verdi mihiri
Dirhem, dirhem çürütüyon sen beni
Hazan,yavaş, yavaş, kopmuş gidiyor...

yahya bozkuş
2009
ankara