Hazan Yaprakları Şiiri - Serkan Gebel

Yorgunluğun kaçıncı safhası bu bilmem,
Yalnız kalmayı, suskunluğu geçeli çok oldum,
Nefes almak, alınca da vermek istemez halleri buldum,
Sanırım insanlıktan geçtim, bambaşka bir kalıba kondum.

Ardımca ya da yüzüme denilenler manasız,
Benliğe çelme takalı, hayli zaman oldu umarsız,
Yargıçlarım hüküm yarışında, dava konuları izansız,
Gemiyi saldım çapasız bilinmezlere, mekan artık limansız.

Dokunulmasın sinemde ki son kıvılcımlarıma,
Yakmaya hazır, emre amade, kısılmış bakışlarıma,
Aklı attım kör kuyuya, duygusuz bakıyorum yarınlarıma,
Sebebi benim burukluğum, kızmıyorum hazan yapraklarıma.