Hak şehrinde kaybolmuşum,mülhak ım,Vedat' ım.
Kapımı çalan bu sesin sahibi âşina geldi gözüme.
Karanlığın resmine gizlenmiş sanki hayali hûr-lika.
Acep hangi yalancı rüzgarlar sürükledi eşiğime?
Karardı artık firkatin ile gönlümün ufk-ı sevdâsı.
Söylemiştim bir gün başın eğik diz çökeceksin önüme.
Geri dönüp de bakacaksın o maziye,yaşlı gözlerle.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
çok latif ifadelerle ayrılığın, hüznüğn resmi...hele ki doğa ileyapılan betimlemelerle örtüşmesi...çok güzel...tebrikler şairimize...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta