Hazan mevsimi…
Ümitlerin, özgürlüklerin yok olduğu;
Sevinç ve mutluluğun kaybolduğu;
Solgun, bitkin ve sararmış yapraklar misali…
Hazan mevsiminin son yağmuruydu.
Huzur veren nağmeler misali…
Yağmurda yürümek bir özgürlüktür.
Ve ben özgürlüğün dibine vurmak istiyorum son kez…
Durdu yağmur, vazgeçiyordu yağmaktan.
Islatmıştı heryeri ve herkesi…
Bulutların arasında güneş göz kırpıyor bize.
İçinizi ısıtmaya geliyorum dercesine…
Kayıt Tarihi : 26.1.2013 22:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!