Bir gül açtı gönlümde, soldu, zannederken bahar,
Lâkin o bahâr değil, hazânın gölgesiymiş.
Gökyüzü ağlıyordu, her damlada gözyaşı akar,
Sanki benim derdimi yâre duyurmak istermiş.
Hayat hattında acemi tayfalardık.
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,
Devamını Oku
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta