Sonbahar gelmiş,
yapraklar sararmış,
rüzgârda sallanıyor dallar.
Benim içimdeyse sen varsın,
biraz hüzün,
biraz sevinç gibi.
Özlüyorum seni
ama öyle büyük laflarla değil,
şu sokaktan geçerken
yaprağın ayağıma değmesiyle,
ya da bir kahve kokusunda
ansızın hatırlamakla.
Tutku dediğin şey,
belki de budur işte:
bir sigaranın dumanında
adını anmak,
bir rüzgârda sesini duymak,
sonra gülümsemek kendi kendine.
Sonbahar geçecek,
yapraklar düşecek,
ben yine aynı sokaklarda yürüyeceğim.
Ama bil ki sevgilim,
her adımda
sen olacaksın yanımda.
Aşk
Aşk Aşkın Şehri Ordu
Kayıt Tarihi : 1.10.2025 22:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!