Hazan rüzgarları esiyordu
Sonbahar, şarkısının son nakaratını söylüyordu
Kulaklarımda derinden gelen bir uğultu
Gözlerimi açamıyorum kör olmuş gibiyim
Ellerimi uzatıyorum ellerim buz kesiliyor
İşte işte o zaman anladım ki bu emareler gidişinin senfonisydi
Geri gelmeyişinin senfonisi.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta