Hazan Mevsiminde Yalnızlık

Mehmet Akif Tiryaki
1303

ŞİİR


2

TAKİPÇİ

Hazan Mevsiminde Yalnızlık

Allah'la(c.c) kala kaldığında sahilde;
İkindi vakti sergisini topladığı sırada.
Derin hüzünlere daldın günlerce, haftalarca
Yakardın ufuklara bakıpta.
Bilmiyorum ne vardı dualarında?

Sabahın ilk ışıkları sahile vurduğunda
Martılarla bakıştın
Cebinden yarım dilim ekmek çıkartıp
Martılara ikram ederken
Sağ elinde uzattın ve
Sol elinle kırıp kırıp ikram ettin onlara.

Seni kim doyurdu Terinos bu sabah?
Eskiden Keliternos kahvaltını hazırlıyordu
Ekmek kızartırdı sana kimi zaman
Çayını içerdin yudum yudum
Evinin denize bakan penceresinin kenarındaki masada

Artık uzun uzun oturmuyorsun orada
Martılarla oturuyorsun sahilde, deniz kenarında
Heykelleri düşmüş yıkılmış taşların üzerinde
Martılar ayaklarının yanında.

Uzun gecelerin ardından
İlk gün ışımasıyla,
Sahilde donuk denizin başucunda
Kos adasını seyrettin ara sıra
Yarım dilim ekmek attın martılara.

Yaz geçti Terinos
Yaz bitti,
Günler devam ediyor
Kapıda hazan mevsimi.
İnsanlar Knidos'tan çekildi,

Martılar da gittti,
Yarın sabah tekrar geleceklerdi.
Sen gelmesende Terinos,
Sen gelmesende onlar gelecekti.

İkindi tezgahını toplayıp,
Akşam sokağından kaybolup gittiğinde
Baş başa kalacaksın tekrar kendinle.
Ne zor değilmi yalnızlık hazan mevsiminde
Ne de zor dostum değilmi
Yalnız yaşamak yaşamın son diliminde.

Bunu kendin istedin ayyaş dostum,
Bunu kendin ettin kendine,
Çaresiz yakarışlar,
Çaresiz kederler artık
Aldırma takvim yapraklarını koy cebine.

Mehmet Akif Tiryaki
Kayıt Tarihi : 20.8.2006 11:40:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Mehmet Akif Tiryaki