Hazan mevsiminden
Hüzünle geçerken
Bahçenden bir salkım...
Selam ettin bana.
Açılmamış tomurcuk güller gibiydin
Baharın kokusunu sundun bana
Sen olmasan kederli bir an
Alacaktı ömrümü
Vuslatım ecel olmuşken
Kelam ettin bana
Yarım kalan kadehler gibiydin
Aşkın meyini sundun bana
Özlem mi?
Beklemek mi?
Seni bana getiren.
Yolcusuz yollar mı?
Yalnızlık mı?
Bu aşkımı körükleyen.
Hazan mevsiminde
Ömrümün son deminde
Yorulmuş gönlümde
Yekpare uçuşurken yapraklar
Bir deli düş değil bu
Yarım kalan dünümsün
Nar-ı ateşin harı tamam
Elinden bu meyi içmeden de duramam.
Kayıt Tarihi : 9.11.2024 04:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!