Hazan Mevsimidir İçimde Açan

HAZAN MEVSİMİDİR İÇİMDE AÇAN

Sen bir şehri bir sevdayla bırakıp giderken
ben yalnız tutsaklıkları yaşarım
Gece yarılarında yıldızlar çalar
her birinden sana sevdalar sunarım

Yalnızca konuşmak doyumsuzluktur,
dokunmaksa sevdayı çağırır yüreklere
ellersin bir düş tanesi kadar sıcak

Uzak diyarları keşfedersin
hazan mevsimidir içimde açan
bazen ellerini tutarım uzaklıklara inat.
Bazen güneşli havalarda buluta yazarım seni
bazen karlı dağlardan sevdamı haykırırım.

Sen ki, özlemi bırakıp gidersin
İçimde çocuksu sevdalar, kendimle başbaşa.
Buncamı severdi yüreğin
ansızın açan çiçekleri dalından koparırcasına
Böyle mi yaşanır sevdalar bir çocuğu düşlerinde boğarcasına.

Sen misin, yoksa gençliğim mi yitirdiğim.
Ölümleri tadarım kimi zamanlar
göçmen kuşlar getiri haberlerini
Ağıtlar yakarım sen yoksun
kimi zaman senden uzak şehirlerde geçmişimi ararım.

Ağlamaklı özlemlere yatarsın gecelerde
karagözlerinle donarım ağustos ateşlerinde.
Oysa sevdalanmak yürek sunmaktır.
Kaygısızca uzun yürüyüşlere çıkmaktır
Yüreğini yüreğimin yanına koyarcasına.

Yinede umutlar taşımalı aşkı çağıran ellerin
Çünkü sen yine özlemimsin
Çünkü sen yine sevdiğimsin.