bir sonbahar mevsimi gibi yapraklar dökülmüş
bir insan asıl olurda yaşarken ölümüş
tüm acılar sarmış bedenini kahretmiş yaşamaya
son cümlen kaldı bana bak oda yüz tutdu ağlamaya
bir sonhabar hazan mevsimine döndüm
oysa şimdi gör halimi bak yaşarken öldüm
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta