RUHUM SENDE
hazan mevsimi geldiğinde hüzünlenir, her yürek..
ilham akar her yağmur tanesiyle kalemlere; kalemim sende.
dün akşamki fırtına gibi işliyorsun kalbime, damarlarımın her metreküpünden geçip akıyorsun içime, haykırmak istiyorum; sözüm sende.
artık hiç bir şey tad vermiyor, eskisi gibi.. ne eşsiz doğa, ne bol para, ne o kalabalıklar; yalnızlıklarım sende.
ne keşfedilmemiş coğrafyalar peşindeyim artık..ne sıradışı dostluklar.. dış dünyamda yalnız sen olmalısın; ömrün, geleceğim, ruhum sende...
Güven ÖngenKayıt Tarihi : 3.3.2011 22:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Uzun yıllar bekar gezdim. Bekarlığımın her anından keyif alarak ama.. ne ayak basmadığım bir kent kaldı bu ülkede..ne dostlarla veya yalnız keşfettiğim diyarlar.. Uzun yıllar trekkinglere katıldım. Doğaya defalarca aşık oldum. Girdiğim tüm sosyal alanlar,farklı duygular, tadlar.. dokular..hepsi farklı heyecanlar bilgiler, anılar ve dostluklarla pekişti. Evlendiğimde 43 yaşındaydım. Eşimi geç bulmama rağmen her gün ayrı bir yönünü keşfedip, her gün yeniden aşık oluyorum. Bu şiiri ona ithaf etmek istedim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!