Hazan Mevsimi Dizelerim Şiiri - Salim Erben

Dokunma yarama varsın kanasın
Efkarım aldı başını gidiyor
Kara bağrında yeşerdiğim
Ey Ankara geceleri
Güzel anılarla saklasın beni
Şimdi mühürledim dudaklarımı
Suskulara inat gidiyorum
Olmadık zamanlarda çağırma
Söylenecek söz kalmadı daha
Akdağ gibi başında duman
Yüzünde hüzün
Gözlerinde ay ışığı
Kederini öptüm akçakışla
İnce bir hastalık gibi
Yaz akşamlarından kalma
Bir kaç damla göz yaşı
Kaşına gözüne kurban olduğum
Benim bağrım taş değil
Küle bezenmiş kızıl bir ateş
Aleve sarılmış kara duman
Göklere gülümsüyor
Bende ki hazan mevsimi
Kırk yılda bir gül açar
Gece karası yarin perçemi
Gözleri kahve karası
Gülüşü masum çocuksu
Kalbimi okşayarak sallar
şimdi
Ne bir ses ne bir nefes
Rüzgarın çığlığı dibe vurur
Efkarım hala üzerimde
Sende bilirsin ya kara kaşlım
Daldan meyve gibi koparılmıyor
Şiirin başrol oyuncusu aşk
Orta yerimden ikiye bölüyor
Damarlarında ki kan gibi
İliklerim de kuruyor
Sigaram ah bu sigaram
Çektikçe içime zehir dolduyor