zamanlardan aynı saat aynı mevsim yine
göz kapaklarımdan sağnak umutlar düşüyor bu mevsimde
varla yok arası bir uçurumdu yaşam
var olan sensin, yokluğunsa bir uçurum
kanatsız bir kelebeğim sevdanın yolunda
yangına düşmüşüm mahşerin tam ortasında
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim