Hazan Mevsimi Şiiri - Ahmet Çivi

zamanlardan aynı saat aynı mevsim yine
göz kapaklarımdan sağnak umutlar düşüyor bu mevsimde
varla yok arası bir uçurumdu yaşam
var olan sensin, yokluğunsa bir uçurum

kanatsız bir kelebeğim sevdanın yolunda
yangına düşmüşüm mahşerin tam ortasında
kan kırmızı bir yoldu ömrümün gerikalanı
alı moru çoktan gitmiş yüzüme düşen gölgelerin
sayki bir rüyaydı seni sevmem
sayki hiç varolmadım senin yolunda
sayki hiç yaşamadın bu hazan mevsiminde..