Hazan Mevsimi Şiiri - Nuri Gül

Ağaçlar hep yaprak döker
Kimi çiftçi ekin eker
Seven yare hasret çeker
Hazan mevsimi gelince

Yar dediğin çekip gider
Benliğini kaplar keder
Dostların nasihat eder
Hazan mevsimi gelince

Günü gelir sevgi biter
Yüreğinden duman tüter
Hayat sana olur beter
Hazan mevsimi gelince

Yürü dersin ayak gitmez
Eğilirsin dizin tutmaz
Can yarine sözün yetmez
Hazan mevsimi gelince

Nuri derki aklım almaz
Nazlı yardan umut kalmaz
Boşalmıştır yürek dolmaz
Hazan mevsimi gelince